پایگاه خبری صدای نفتخیز ، حادثه تلخ حمله سگ‌های ولگرد به یک کودک ۱۱ ساله و آسیب شدید صورت او، بار دیگر زنگ خطری را برای شهروندان و مسئولان به صدا درآورد. این واقعه نه تنها یک تراژدی انسانی است، بلکه نمادی از بی‌تفاوتی مستمر نسبت به معضلی است که هر روزه امنیت و سلامت عمومی را تهدید می‌کند.

بارها و بارها در رسانه‌ها و فضای عمومی نسبت به خطرات ناشی از حضور سگ‌های ولگرد هشدار داده شده است. این خطرات تنها به حملات فیزیکی محدود نمی‌شوند؛ بلکه از نظر بهداشتی نیز این حیوانات می‌توانند ناقل بیماری‌های خطرناکی مانند هاری باشند و از نظر امنیتی، آرامش و آسایش شهروندان را به ویژه در اماکن عمومی، پارک‌ها و معابر مختل کنند.

با این حال، سوال اساسی اینجاست: چرا با وجود آشکار بودن این تهدیدات، جمع‌آوری سگ‌های ولگرد همچنان به عنوان یک پروژه ناتمام و بلاتکلیف باقی مانده است؟ اگر این مسئولیت بر عهده شهرداری است، چرا شاهد بی‌عملی و بی‌تفاوتی از سوی این نهاد هستیم؟

شهرداری به عنوان متولی مدیریت شهری، موظف است برای حفظ ایمنی و بهداشت شهروندان اقدامات لازم را انجام دهد. جمع‌آوری سگ‌های بلاصاحب نه تنها یک وظیفه اداری، بلکه یک تعهد اخلاقی در قبال جامعه است. به نظر می‌رسد نبود اراده قوی، عدم اولویت‌بندی صحیح باعث شده است که این معضل سال‌ها بدون حل باقی بماند.

اکنون و پس از این حادثه دلخراش، زمان آن رسیده که شهرداری و دیگر نهادهای مرتبط بدون هیچ بهانه‌ای و با قاطعیت وارد عمل شوند. باید مانند سایر شهرستان ها برنامه‌ای جامع و انسان‌دوستانه برای جمع‌آوری، نگهداری و کنترل جمعیت این حیوانات تدوین و اجرا شود. همچنین، شفافیت در اقدامات و گزارش‌دهی منظم به شهروندان می‌تواند اعتماد از دست رفته را بازگرداند.

بی‌تفاوتی نسبت به این موضوع دیگر قابل قبول نیست. هر روز تعلل در حل این مشکل، ممکن است به فاجعه‌ای جدید بینجامد. باید از تکرار چنین حوادثی جلوگیری کرد و شهری امن و سالم برای تمامی شهروندان، به ویژه کودکان، فراهم ساخت.

علی عظیمی کیا
خبر نگار صدای نفتخیز