پایگاه خبری صدای نفتخیز ،پاییز بی باران خوزستان؛ آینه یک بحران بلندمدت پاییز ۱۴۰۴ آغاز شده و روزها یکی پس از دیگری می‌گذرند، اما در خوزستان خبری از ابر و باران نیست. آسمان این دیار، بی ابر و ساکت، روایتگر پاییزی خشک و بی‌باران است که خود، بازتابی از بحرانی بلندمدت و ریشه‌دار […]
پایگاه خبری صدای نفتخیز ،پاییز بی باران خوزستان؛ آینه یک بحران بلندمدت
پاییز ۱۴۰۴ آغاز شده و روزها یکی پس از دیگری می‌گذرند، اما در خوزستان خبری از ابر و باران نیست. آسمان این دیار، بی ابر و ساکت، روایتگر پاییزی خشک و بی‌باران است که خود، بازتابی از بحرانی بلندمدت و ریشه‌دار در این استان است؛ بحرانی که سال‌هاست زندگی را به سختی می‌آزماید.
بی‌آبی، همچون خطری خزنده، کارون و دیگر رودهای حیات‌بخش این منطقه را تهدید می‌کند. کاهش نگران‌کننده بارندگی، نه تنها زنگ خطری برای محیط زیست است، که با ماندگار کردن آلودگی هوا، نفس‌های شهر را نیز به شماره انداخته است. بر پایه اخبار و پیش‌بینی‌ها، به نظر می‌رسد در این فصل پاییز، میهمان ناخوانده‌ای به نام باران را نخواهیم داشت.
در این میان، دل‌های نگران کشاورزان خوزستانی به آسمان دوخته شده است و مردمان بختیاری با نغمه‌ای دلکش و امیدبخش از درگاه خداوند طلب باران می‌کنند: «هَل هَل هَلُونَه، خدا بزَن بارُونَه».
باران، این موهبت آسمانی، تنها یک رحمت برای زمین تشنه نیست؛ که یکی از بزرگ‌ترین پاک‌کننده‌های هوا نیز هست. با عدم وقوع بارش، ذرات معلق و آلاینده در جو باقی می‌مانند و هوایی سنگین و آلوده را بر شهرها و روستاها حاکم می‌کنند.
سدهای خوزستان، این ذخیره‌گاه‌های حیات، امروز بیش از هر زمان دیگری تشنه یک بارش جان‌بخش هستند تا بتوانند ذخیره‌ای کافی برای تامین انرژی و آب در تابستان سوزان آینده این استان گرمسیری فراهم آورند. اگر این بی‌بارانی ادامه یابد، بی‌تردید با خشکسالی عمیق و بلندمدتی روبرو خواهیم شد که پیامدهای آن بر هیچ‌کس پوشیده نیست.
آسمان خوزستان هنوز در انتظار گریه باران است. پاییز ۱۴۰۴ می‌تواند با هدیه یک بارش بهاریِ زودهنگام، جان دوباره به رگ‌های خشکیده این سرزمین بدمد و امید را در دل مردمان صبورش زنده کند.
۱۹:۳۶
تمامی حقوق مادی و معنوی این وبگاه متعلق به صدای نفتی می باشد
