پایگاه خبری صدای نفتی ، جناب آقای شهردار محترم مسجدسلیمان عرض سلام وخسته نباشید به جنابعالی وکارکنان عزیز شهرداری، با استناد به اظهارات اخیرتان مبنی بر«اعمال ماده ۴۶ قانون پیمان علیه آخرین پیمانکار پل مالکریم» و «ادامه‌ی کار با اتکا به توان داخلی شهرداری»، اینجانب به عنوان یکی از شهروندان، موارد زیر را استدعا […]
پایگاه خبری صدای نفتی ،
جناب آقای شهردار محترم مسجدسلیمان
عرض سلام وخسته نباشید به جنابعالی وکارکنان عزیز شهرداری،
با استناد به اظهارات اخیرتان مبنی بر«اعمال ماده ۴۶ قانون پیمان علیه آخرین پیمانکار پل مالکریم» و «ادامه‌ی کار با اتکا به توان داخلی شهرداری»، اینجانب به عنوان یکی از شهروندان، موارد زیر را استدعا دارم در صورت امکان شخصا پاسخ دهید ،
سوال اول: شفافیت در مورد «توان داخلی شهرداری» و مبانی قانونی آن
۱.مشخصات «توان داخلی»: مقصود از «توان داخلی شهرداری» دقیقاً چیست؟
– آیا منظور استفاده از کارمندان رسمی و پیمانی شهرداری در ساعات اداری است؟
– یا منظور استخدام نیروهای جدید به صورت قرارداری موقت (پیمانکاری نیروی انسانی) برای این پروژه است؟
– ترکیب این تیم (مهندسین ناظر، مجری، کارگران فنی) چگونه است؟
۲. تخصص و صلاحیت فنی
۳. آیا این اتکا به نیروهای داخلی، دارای گواهی صلاحیت (نظیر اشتغال به کار مهندسی، پروانه اجرا و …) در حوزه‌ی پلسازی و پروژه‌های عمرانی سنگین هستند؟
– شهرداری چگونه کیفیت و ایمنی کار را که قبلاً با پیمانکاران متخصص هم محقق نشده، تضمین می‌کند؟
۳. مبانی قانونی و قراردادی:
– آیا اساسنامه و قوانین داخلی شهرداری، اجازه‌ی واگذاری پروژه‌های بزرگ عمرانی به «توان داخلی» را بدون فرآیند مناقصه و قرارداد استاندارد می‌دهد؟
– آیا برای این کار، قرارداد یا تفاهم‌نامه‌ای مکتوب بین مدیریت شهرداری و واحد اجراکننده منعقد می‌شود که در آن حوزه مسئولیت، بودجه، زمانبندی و ضمانت اجرا مشخص شده باشد؟
– مهم‌تر از همه، تاریخ پایان جدید و قطعی برای این پروژه تعیین و به طور عمومی اعلام خواهد شد؟
سوال دوم: تاثیر این امر بر وظایف اصلی نیروهای شهرداری
· با توجه به اینکه نیروهای شهرداری هرکدام در پست‌های سازمانی خود مسئولیت‌های مشخص و قانونی دارند (از جمله امور شهرسازی، خدمات شهری، نظافت، مالیات و …):
· آیا واگذاری پروژه‌ی پل به آنان به معنای تعطیلی یا کاهش کیفیت وظایف ذاتی و اصلی آنان نخواهد بود؟
· آیا برای جبران این کسری نیرو، هزینه اضافه‌کاری یا استخدام نیروی جایگزین پیش‌بینی شده است که هزینه‌ی آن بر دوش شهرداری و در نهایت مردم نخواهد بود؟
سوال سوم: سرنوشت سایر پروژه‌های نیمه‌کاره
همانطور که مستحضرید، پل مالکریم تنها یکی از ده‌ها پروژه‌ی نیمه‌کاره و رها شده در شهر است.
برنامه‌ی جامع و زمانبندی شده‌ی شهرداری برای احیاء و تکمیل این پروژه‌ها چیست؟
آیا رویکرد «توان داخلی» که برای پل مالکریم در پیش گرفته‌اید، الگویی برای تکمیل سایر پروژه‌ها نیز خواهد بود؟ اگر نه، راهکار جایگزین چیست؟
در خاتمه
همانگونه که اشاره کردید، پل مالکریم وپل های دیگر مانند پل مالجونکی وغیره تنها مختص به یک محله نیست، بلکه یک شریان حیاتی برای کل شهر است و رهاسازی آن به معنای فلج کردن بخشی از پیکره‌ی شهر است. عذرخواهی از مردم مالکریم گرچه محترم است، اما حل مشکل و ارائه‌ی یک برنامه‌ی عملیاتی شفاف است که می‌تواند رضایت عمومی را جلب کند.
با توجه به فرارسیدن فصل پاییز و بارندگی‌های احتمالی، وضعیت ایمنی این پل و دیگر پروژه‌های رها شده (از نظر رطوبت، فرسایش و احتمال ریزش) در معرض تهدید جدی قرار دارد. انتظار می‌رود هرچه سریع‌تر تمهیدات فوری برای این امر اندیشیده شود.
امیدواریم با عنایت پروردگار و همت شما خادمان مردم، شاهد رفع این مشکلات و شکوفایی هرچه بیشتر شهرمان باشیم.
تمامی حقوق مادی و معنوی این وبگاه متعلق به صدای نفتی می باشد
