میز خدمت؛ نمایشی برای پوشش کم‌کاری یا عرصه‌ای برای خدمت‌رسانی؟علی عظیمی کیا خبرنگار

میز خدمت؛ نمایشی برای پوشش کم‌کاری یا عرصه‌ای برای خدمت‌رسانی؟علی عظیمی کیا خبرنگار

  پایگاه خبری صدای نفتخیز یکی از اقداماتی که در سال‌های اخیر در بسیاری از شهرها شاهد آن بوده‌ایم، استقرار «میز خدمت» در محل برگزاری نماز جمعه است. این حرکت به‌ظاهر ارزشمند، با هدف حل مشکلات مردم و نزدیکی بیشتر ادارات به شهروندان طراحی شده است. اما پرسش اساسی اینجاست: آیا این میزها به راستی […]

 

پایگاه خبری صدای نفتخیز
یکی از اقداماتی که در سال‌های اخیر در بسیاری از شهرها شاهد آن بوده‌ایم، استقرار «میز خدمت» در محل برگزاری نماز جمعه است. این حرکت به‌ظاهر ارزشمند، با هدف حل مشکلات مردم و نزدیکی بیشتر ادارات به شهروندان طراحی شده است. اما پرسش اساسی اینجاست: آیا این میزها به راستی حلقه اتصال دولت و ملت هستند، یا ابزاری برای پوشش ضعف‌های ساختاری برخی ادارات؟

بدون شک،استقرار میز خدمت در مصلی و گوش دادن به مشکلات مردم، کاری پسندیده و خداپسندانه است. این اقدام می‌تواند فرصتی باشد برای مسئولان تا از دور از بروکراسی اداری، مستقیماً با دردها و دغدغه‌های شهروندان آشنا شوند. وقتی این اقدام با نیتی خالص و برنامه‌ریزی دقیق همراه باشد، بدون شک گامی بلند در جهت خدمت‌رسانی مؤثر خواهد بود.

متأسفانه مشاهدات و تجربیات مردم نشان می‌دهد که برخی ادارات«کم‌کار» و کم‌بازده، که مردم از عملکرد آن‌ها ناراضی هستند، از این فرصت استفاده می‌کنند تا چهره‌ای مردمی و متدین از خود به نمایش بگذارند. این ادارات که در محیط اصلی خود (یعنی ساختمان اداری) وخدمت رسانی به شهروندان قادر به جلب رضایت ارباب رجوع ومردم نیستند، با نصب یک میز در مصلی، سعی در القای این پیام دارند: «ما خدمتگزاریم و به تریبون نماز جمعه باور داریم.»

این رفتار، نوعی «گریز از واقعیت» است. اگر همین انرژی و تمرکز در داخل اداره صرف می‌شد، اگر پشت میزهای همان اداره به شهروندان با احترام و کارایی خدمات ارائه می‌شد، اگر خدمات صادقانه شما در شهر آشکار بود ، دیگر نیازی به این نمایش موقت نبود. مردم هوشمندند و این تناقض را به خوبی درک می‌کنند: چگونه اداره‌ای که در طول هفته پاسخگوی مراجعان نیست، در چند ساعت نماز جمعه می‌خواهد تمام کاستی‌ها را جبران کند؟

خدمتگزاران واقعی در جامعه آشکار هستند.مردم به کسانی که صادقانه و بی‌ادعا برای رفع مشکلات می‌کوشند، عشق می‌ورزند و احترام می‌گذارند. اما برای آن دسته از مدیران و کارکنانی که در حیطه کاری خود به مردم آسیب رسانده‌اند، باید پرسید: چگونه می‌خواهند با ایجاد یک میز خدمت در عبادتگاه مردم، این کم‌کاری و آسیب را پوشش دهند؟ آیا خداوند که از نیت همه آگاه است، با این نمایش فریفته می‌شود؟

در مکتب اسلام، رضایت مردم، عین رضایت پروردگار است. پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «مَنْ أَصْبَحَ وَ لَا یَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ» (کسی که صبح کند و به امور مسلمانان اهتمام نورزد، مسلمان نیست). این حدیث شریف به وضوح نشان می‌دهد که خدمت به مردم، جزو ذات ایمان است. زمانی که مردم از عملکرد شما ناراضی باشند، این نارضایتی نشان‌دهنده دوری از معیارهای الهی است. خداوند به بنده‌ای که باعث آزار و نارضایتی دیگران شود، عنایت ویژه‌ای نخواهد داشت.

میز خدمت می‌تواند یک فرصت طلایی باشد،به شرط آنکه:
خالصانه باشد: نه یک ویترین برای خودنمایی، بلکه عرصه‌ای برای خدمت واقعی.
همچنین تکمیل‌کننده باشد: نه جایگزینی برای عملکرد ضعیف در اداره، بلکه مکمل آن.
مشکلات دریافتی در میز خدمت، باید به سرعت و با جدیت در خود اداره پیگیری و حل شوند.

مسئولان محترم باید بدانند که مردم، قضاوتی عادلانه دارند. آنان خدمتگزاران واقعی را می‌ستایند و رفتارهای نمایشی را به خوبی تشخیص می‌دهند. به جای سرمایه‌گذاری بر روی «تصویرسازی»، و نمایش بر «عملکرد» سرمایه‌گذاری کنید. اگر در اداره خود، رضایت ارباب رجوع را تأمین کنید، حضور شما در مصلی، نه تنها سوءتفاهم برنمی‌انگیزد، بلکه جلوه‌ای از همان خدمت‌رسانی مستمر و صادقانه خواهد بود.

راه ساختن جامعه‌ای بهتر، نه با شعار، که با عمل صادقانه میسر است.

خدایا چنان کن سر انجام کار
توخشنود باشی وما رستگار

علی عظیمی کیا .خبرنگار

پاسخ دادن

ایمیل شما منتشر نمی شود. فیلدهای ضروری را کامل کنید. *

*